۱. ابعاد و تناسبات فیزیکی

ابعاد توالت فرنگی باید بر اساس اصول ارگونومی طراحی شود تا کاربر در وضعیت طبیعی بدن خود قرار گیرد.

ارتفاع نشیمن از سطح زمین معمولاً بین ۴۰ تا ۴۳ سانتی‌متر است و در مدل‌های مخصوص سالمندان یا افراد بلندقد، این ارتفاع تا حدود ۴۶ سانتی‌متر نیز افزایش می‌یابد.

طول کلی کاسه، از دیوار پشتی تا جلوی نشیمن، در بیشتر مدل‌ها بین ۶۵ تا ۷۵ سانتی‌متر متغیر است و عرض آن معمولاً حدود ۳۶ تا ۴۰ سانتی‌متر در نظر گرفته می‌شود.

زاویه پشتی نشیمن باید به گونه‌ای طراحی شود که بدن در حالت طبیعی و بدون فشار روی زانوها و کمر قرار گیرد؛ به همین دلیل زاویه بین نشیمن و تکیه‌گاه معمولاً حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ درجه است.

در استانداردهای اروپایی (EN 997) تحمل وزن کاسه و پایه باید دست‌کم ۴۰۰ کیلوگرم باشد تا ایمنی کاربر تضمین شود.

همچنین در نصب، فاصله محور خروجی فاضلاب از دیوار پشتی — که به آن “راوف‌این” یا Rough-in گفته می‌شود — باید متناسب با سیستم فاضلاب ساختمان باشد و معمولاً یکی از اندازه‌های ۲۵، ۳۰ یا ۳۰.۵ سانتی‌متر در نظر گرفته می‌شود.

۲. الزامات فنی و عملکردی

الف) سیستم تخلیه

سیستم تخلیه یکی از بخش‌های کلیدی عملکرد توالت فرنگی است. حجم مصرف آب در هر بار فلاش باید مطابق با استانداردهای بهینه‌سازی مصرف باشد؛ به‌طور معمول، ۶ لیتر برای حالت کامل و ۳ لیتر برای حالت صرفه‌جویی در مدل‌های دوحالته (Dual Flush) استفاده می‌شود.

نوع تخلیه نیز می‌تواند ریم‌باز (Open Rim) یا سیستم جت (Jet Flush) باشد. در سیستم جت، فشار آب در مسیر هدایت‌شده‌ای وارد کاسه می‌شود تا تخلیه سریع‌تر و تمیزتری انجام شود. مدت‌زمان تخلیه کامل آب معمولاً کمتر از ۱۰ ثانیه است.

ب) عملکرد تخلیه و پاک‌کنندگی

طبق استاندارد EN 997 یا ISO 30500، توالت باید توانایی تخلیه کامل محتویات کاسه را بدون باقی‌ماندن مواد زائد داشته باشد. مسیر آب باید طوری طراحی شود که سطح داخلی کاملاً شسته شود و هیچ نقطه‌ای در معرض تجمع آلودگی نباشد.

ج) سطح لعاب و مقاومت

سطح داخلی و خارجی توالت باید کاملاً لعاب‌دار و بدون خلل و فرج باشد تا از جذب رطوبت، بو و باکتری جلوگیری شود. لعاب باید در برابر مواد شوینده، حرارت و تغییر رنگ مقاوم باشد و پس از هزاران بار شستشو همچنان درخشان باقی بماند.

در آزمایش‌های کنترل کیفیت، سطح لعاب نباید دارای ترک مویی، تاول یا لکه‌ی رنگی باشد.

د) تحمل حرارتی و مقاومت مکانیکی

بدنه‌ی چینی توالت باید در دمای بالا پخت شود (معمولاً بین ۱۲۵۰ تا ۱۳۰۰ درجه سانتی‌گراد) تا استحکام لازم در برابر فشار و ضربه به دست آید.

در آزمون‌های ضربه، بدنه نباید در اثر افتادن جسمی با وزن مشخص از ارتفاع معین دچار شکستگی شود.

هـ) اتصالات و نصب

در مدل‌های زمینی، پایه باید کاملاً روی کف بنشیند و پس از نصب هیچ‌گونه حرکت یا لقی نداشته باشد.

در مدل‌های دیواری (Wall-hung)، شاسی فلزی توکار باید توان تحمل وزن کاربر را داشته باشد و در دیوارهای باربر یا تقویت‌شده نصب شود.

تمامی اتصالات آب و فاضلاب باید مطابق با استاندارد IPX4 در برابر نشت مقاوم باشند.

۳. الزامات بهداشتی و مصرفی

از منظر بهداشت عمومی، توالت فرنگی باید طوری طراحی شود که شستشو و تمیزکاری آن به‌سادگی انجام گیرد.

لبه‌های تیز یا شیارهای غیرضروری نباید در طراحی وجود داشته باشد، زیرا محل تجمع آلودگی و باکتری خواهند بود.

در مدل‌های مدرن، طراحی بدون لبه (Rimless Design) استفاده می‌شود تا جریان آب مستقیماً کل سطح داخلی را بشوید.

همچنین در طراحی‌های جدید، استفاده از لعاب آنتی‌باکتریال، پوشش نانویی و درپوش‌های آرام‌بند (Soft Close) باعث افزایش دوام و راحتی کاربر شده است.

نتیجه‌گیری

رعایت استانداردهای فنی و فیزیکی در تولید توالت‌های فرنگی، تنها جنبه‌ی ظاهری یا لوکس ندارد، بلکه تضمین‌کننده‌ی سلامت، ایمنی، صرفه‌جویی در منابع و دوام بلندمدت محصول است.

توالت‌هایی که مطابق با استانداردهای بین‌المللی طراحی و ساخته می‌شوند، ضمن ایجاد تجربه‌ای راحت و بهداشتی برای کاربر، نشان‌دهنده‌ی دقت و کیفیت در تولید برند سازنده نیز هستند.