۱. آسیا

• چین و هند:

بیش از نیمی از جمعیت این دو کشور هنوز از توالت زمینی استفاده می‌کنند.

دلایل:

• سنت فرهنگی
• سهولت در نظافت و شست‌وشو
• فضای جمع‌وجورتر برای خانه‌های کوچک و روستایی
• ایران، افغانستان، پاکستان:

در این کشورها توالت زمینی بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و معماری سنتی بوده و هنوز در بسیاری از خانه‌ها و اماکن عمومی کاربرد دارد.

• ژاپن:

با وجود توسعه شهری و استفاده گسترده از توالت‌های هوشمند، در بسیاری از ایستگاه‌های قدیمی قطار و مناطق روستایی هنوز توالت زمینی نصب شده است.

• اندونزی، تایلند، ویتنام:

در جنوب شرق آسیا، به‌ویژه در مناطق سنتی و روستایی، توالت زمینی رایج‌تر است و به‌دلیل سهولت شست‌وشو با آب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۲. خاورمیانه و آفریقا

• کشورهای عربی (مانند مصر، عراق، یمن) :

در مناطق سنتی و عمومی، استفاده از توالت زمینی هنوز پرکاربرد است.

• آفریقا (به‌ویژه شمال و شرق قاره):

در بسیاری از جوامع روستایی، توالت زمینی به‌دلیل سادگی اجرا و هزینه پایین‌تر نسبت به توالت فرنگی، متداول‌تر است.

۳. اروپا

• در برخی کشورهای اروپای شرقی و جنوبی (مانند ترکیه، یونان و بخش‌هایی از ایتالیا و فرانسه)، در ایستگاه‌های قطار قدیمی یا سرویس‌های عمومی هنوز می‌توان نمونه‌هایی از توالت زمینی مشاهده کرد.
• دلایل تداوم آن بیشتر به سنت و هزینه کمتر نگهداری برمی‌گردد.

چرا هنوز استفاده می‌شود؟

1. فرهنگی و سنتی: در بسیاری از کشورها، توالت زمینی بخشی از سبک زندگی سنتی است.
2. بهداشت و شست‌وشو: استفاده از آب در شست‌وشوی پس از دفع در این کشورها رایج است و توالت زمینی این کار را ساده‌تر می‌کند.
3. پزشکی: همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، حالت چمباتمه در تخلیه روده‌ها کارآمدتر است و بسیاری آن را سالم‌تر می‌دانند.
4. اقتصادی: هزینه ساخت، نصب و نگهداری توالت زمینی کمتر است.

به طور کلی می‌توان گفت: بخش عمده آسیا، خاورمیانه، آفریقا و برخی مناطق سنتی اروپا هنوز به درجات مختلف از توالت زمینی استفاده می‌کنند؛ ترکیبی از سنت، اقتصاد، و باورهای بهداشتی علت اصلی این استمرار است.